Waar zal het stukje over gaan? dacht ik, toen ik de maandelijkse uitnodiging wilde sturen voor de Sabbatopening bij ons thuis. 
Heer wilt U mij leiden. Ik sloeg de Bijbel open om wat te bladeren, inspiratie op te doen en zag een bijzondere tekst: Hooglied 6 : 10. (HSV)

Normaal zou ik doorbladeren, omdat andere gedeelten in de Bijbel mij vaak meer aanspreken, maar er stond ‘Wie is zij die verschijnt als de dageraad, mooi als de volle maan, zuiver als de gloeiende zon, schrikwekkend als zij die vaandels opheffen?’  (Ontzagwekkend als een vaandelvrouw in NBV)

En de volle maan triggerde.

Want onlangs reed ik in de schemer van mijn werk naar huis, en zag een prachtige maan! Wow!
Zó indrukwekkend, zó groot, zó ontroerend, adembenemend mooi en zó dichtbij, alsof ik ‘m kon aanraken.

Terug naar mijn Bijbel. Bij de tekst stond met pen de aantekening: gemeente openbaar en vervuld met de late regen, met een verwijzing naar Op. 14: 12 ‘Hier zien we de volharding van de heiligen. Hier komen openbaar die de geboden van God en het gelooft in (van) Jezus in acht nemen.’ 

De HERE wacht op ons. Hij wil dat Zijn volk (ieder die in Hem geloofd en volgt), er klaar voor is wanneer Hij terugkomt en wij Hem tegemoet gaan in de lucht.

Dat we allemaal die volharding in Zijn Kracht mogen hebben om Hem trouw te willen zijn.
Dat Jezus ontroert zal zijn als Hij Zijn gemeente ziet, zoals je wel eens ziet bij een bruidegom die een traan wegpinkt bij het zien van zijn bruid.
Zó ontroerend en adembenemend mooi als de volle maan en zuiver stralend als de zon.

Mirjam