De koningin der dagen ontwaakt
Sabbat
Stille zaterdag
Vroeg wakker
Even een wandeling door de weilanden
Het dorp is nog in diepe rust
De vogels begroeten de zon
Een blatend schaap in de ochtendnevel
een paard dat verrast opkijkt
Het is windstil
De snijdende kou is voorbij
De bomen, botten voorzichtig uit
De opkomende zon maakt met haar speelse stralen
de licht besneeuwde weilanden sprookjesachtig mooi
Het vage silhouet van schimmige bomen vormen een prachtig vergezicht
Overweldigd door verwondering verzucht ik
God
wat mooi
De begraafplaats ligt er vredig bij
Eeuwenoude beuken houden de wacht
Stille zaterdag
Zonnewarmte op mijn gezicht
Ineens wellen tranen van puur geluk in me op
Het vergezicht, de lieflijke zon, de vredige weilanden
associeer ik als vanzelf
met illustraties van de opstandingmorgen
Een verlaten grot
een weggerolde steen
Serene stilte
Tot een engel spreekt
Hij is opgestaan… Hij leeft!
Gisteren de droeve dag van de kruisiging
vandaag stille zaterdag
Vredige stilte
Ook in mijn hart
Want ik weet Mijn Verlosser leeft
Mirjam Booij-Hendriks (maart 2018)
0 reacties