Als ik Uw hemel zie, het werk van Uw vingers, de maan en de sterren die U hun plaats gegeven hebt, wat is dan de sterveling, dat U aan hem denkt en het mensenkind, dat U naar hem omziet? 

Psalm 8: 4 en 5  (HSV)

Vanmiddag hield ik een piepklein kikkertje vast. Zo schattig! Alles erop en eraan.  Die grappige pootjes, dat koppie…..

HEERE, onze Heere, hoe machtig is Uw Naam op de hele aarde! 

De 10 verzen die Psalm 8 telt, zijn een lofzang op de majesteit van de HEER.

David is onder de indruk van de schepping en ziet hierin Gods grootheid.

Onze hemelse Vader laat jou en mij genieten van de kleine en grote dingen die Hij al maakte voor de mens in het Paradijs.  Kijk? Voor jou…! Geniet ervan! Zijn liefde voor ons komt daarin tot uiting.  Zijn onbegrensde creativiteit, energie, fantasie, almacht en scheppingskracht. Leven!

Wat een grote God, Die, ondanks dat wereld kapot is en op z’n laatste benen wankelt, ons nog steeds laat genieten van Zijn zegeningen. Ondanks oorlog, gebrokenheid en natuurgeweld de wereld in Zijn hand heeft. Op micro niveau: dit kikkertje blij laat springen in een weiland en twee mensen daarvan laat genieten.

Wij kunnen die gevoelens van blijdschap en dankbaarheid als een boemerang doen terugkeren naar onze Maker, door Hem te laten genieten van de opgezonden gebeden, waarin we onze dankbaarheid uiten, God lof toezingen, en door de getuigenissen die we met elkaar delen om Hem groot te maken omdat we ons telkens weer verwonderen.

Wat zal het mooi zijn, ooit, als eens alles nieuw is! Zijn herschepping te mogen zien en te ervaren in een context van ‘nooit meer zonde, nooit meer dood’.

Daar verlangt iedereen toch naar?!