Bijna elke week maken mijn man en ik wel een boswandeling. Op de fiets erheen, lekker een half uurtje wandelen en op de fiets weer terug. Zo hebben we in ieder geval onze beweging voor die dag mooi voor elkaar. In de lente geniet ik altijd van het jonge groen. Op een hete zomerdag is de koelte onder het dikke bladerdak fijn. In de herfst gaan we op zoek naar de bekende rode paddenstoel met witte stippen en ik houd ervan lekker door de knisperende bladeren te schoppen. En in de winter, tja … dan is het wel erg kaal, maar als er dan een laagje sneeuw ligt dan is het toch weer sprookjesachtig mooi. Zo heeft elk seizoen iets moois te bieden in het bos.
Tijdens de wandeling van vandaag moest ik denken aan hoe Gods Woord ook elke keer weer iets anders te bieden heeft. Zelfs één en hetzelfde verhaal kan op verschillende momenten in je leven iets anders voor je betekenen. Je leest soms heel makkelijk over bepaalde verzen heen, maar dan opeens blijkt een oud vertrouwd vers je toch echt nog iets te zeggen te hebben.
Gods Woord is levend en krachtig; lezen we in Hebreeën 4. Gods Woord is niet een verzameling dode letters, het heeft ons echt iets te zeggen. In 2 Timoteüs 3 staat: “Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in rechtvaardigheid, opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust”. Als we Gods Woord lezen, dan heeft het de kracht om ons te veranderen. Het is wel belangrijk om niet zomaar achteloos te lezen in de Bijbel, maar om echt open te staan voor wat God je wil zeggen. Ik heb er een gewoonte van gemaakt om elke morgen met gebed te beginnen en aan God te vragen mij te vullen met zijn Geest, zodat ik Zijn Woord en Zijn liefde mag begrijpen en toepassen in mijn leven.
Debora
0 reacties